Jasność / ciemność
Zmieniłem tło na jasne, żeby wprowadzić trochę przestrzeni na blogu. Ciemny kolor jakoś tak przytłaczał. Coś w tym jest, że ciemność bardziej ogranicza, zawęża fokus, a jasność bardziej uwalnia i rozprasza.
Dlatego pewnie filmy najlepiej ogląda się po ciemku, dlatego też pewnie programiści piszą kod zwykle na ciemnym tle. Łatwiej się jest skupić.
Z drugiej strony mam wrażenie, że moja kreatywność się rozszerza wtedy, kiedy jasno. Dlatego też w dzień mam najciekawsze pomysły, dlatego też odwracam wzrok z ciemnego okienka edytora. Patrzę w okno. Albo piszę/rysuję coś na kartce papieru, która jest biała. Podobnie jak moje biurko.
Jasne i ciemne aspekty programowania.
Jasność = kreatywność, projektowanie
Ciemność = skupienie, implementacja
Nie rozumiem ludzi, którzy myślą nad implementacją patrząc na ekran IDE. Ja tak nie umiem. Dla mnie praca koncepcyjna to coś, co wymaga odejścia od komputera. Albo przynajmniej odwrócenia wzroku. Wtedy mogę rozkminiać. Natomiast jak już rozkminię, to po prostu siadam do kompa i piszę. Nie myślę specjalnie, to jest bardziej intuicja oraz proste myślowe operacje typu "wydzielić klasę". Ew. improwizacja. Bywa, że się rozpędzę z kodowaniem i piszę rzeczy, o które bym się nie podejrzewał. Całkiem nowe ficzery wymyślone na spontanie. Ew. całkiem udany refaktoring, który też powstał bez namysłu.
Tym niemniej ja przed kompem a ja poza kompem to dwie różne rzeczy.
Można powiedzieć, że przy edytorze włącza mi się "fast thinking", a żeby osiągnąć "slow thinking" (które również jest potrzebne) muszę od tego edytora odejść.
(nawiązuję tu do książki Daniela Kahnemana "Thinking, Fast and Slow". Książki co prawda nie doczytałem do końca, poddałem się po kilku pierwszych rozdziałach, które były dosyć tanie, w stylu pop-nauki, pełne banałów. Takie odniosłem wrażenie przynajmniej, może jeszcze wrócę do tej książki i zobaczę jak jest naprawdę. Tym niemniej sama koncepcja tego, że są dwa rodzaje myślenia - szybkie/intuicyjne i wolne/refleksyjne już jest ciekawa do rozważenia).
W każdym razie czekajcie na nowe notki. Dzięki zmianie tła na jasne myślę, że będzie więcej przemyśleń. Dobra, może nie tylko dlatego.
Dlatego pewnie filmy najlepiej ogląda się po ciemku, dlatego też pewnie programiści piszą kod zwykle na ciemnym tle. Łatwiej się jest skupić.
Z drugiej strony mam wrażenie, że moja kreatywność się rozszerza wtedy, kiedy jasno. Dlatego też w dzień mam najciekawsze pomysły, dlatego też odwracam wzrok z ciemnego okienka edytora. Patrzę w okno. Albo piszę/rysuję coś na kartce papieru, która jest biała. Podobnie jak moje biurko.
Jasne i ciemne aspekty programowania.
Jasność = kreatywność, projektowanie
Ciemność = skupienie, implementacja
Nie rozumiem ludzi, którzy myślą nad implementacją patrząc na ekran IDE. Ja tak nie umiem. Dla mnie praca koncepcyjna to coś, co wymaga odejścia od komputera. Albo przynajmniej odwrócenia wzroku. Wtedy mogę rozkminiać. Natomiast jak już rozkminię, to po prostu siadam do kompa i piszę. Nie myślę specjalnie, to jest bardziej intuicja oraz proste myślowe operacje typu "wydzielić klasę". Ew. improwizacja. Bywa, że się rozpędzę z kodowaniem i piszę rzeczy, o które bym się nie podejrzewał. Całkiem nowe ficzery wymyślone na spontanie. Ew. całkiem udany refaktoring, który też powstał bez namysłu.
Tym niemniej ja przed kompem a ja poza kompem to dwie różne rzeczy.
Można powiedzieć, że przy edytorze włącza mi się "fast thinking", a żeby osiągnąć "slow thinking" (które również jest potrzebne) muszę od tego edytora odejść.
(nawiązuję tu do książki Daniela Kahnemana "Thinking, Fast and Slow". Książki co prawda nie doczytałem do końca, poddałem się po kilku pierwszych rozdziałach, które były dosyć tanie, w stylu pop-nauki, pełne banałów. Takie odniosłem wrażenie przynajmniej, może jeszcze wrócę do tej książki i zobaczę jak jest naprawdę. Tym niemniej sama koncepcja tego, że są dwa rodzaje myślenia - szybkie/intuicyjne i wolne/refleksyjne już jest ciekawa do rozważenia).
W każdym razie czekajcie na nowe notki. Dzięki zmianie tła na jasne myślę, że będzie więcej przemyśleń. Dobra, może nie tylko dlatego.
Komentarze
Prześlij komentarz