Luke J. Li

Ogarniam ostatnio Three.js . Piekielnie fajną bibliotekę do natywnej grafiki 3D w przeglądarce (wewnętrznie biblioteka korzysta z WebGL). W dość prosty sposób można stworzyć obiekt sceny 3D, dodać do niego obiekty, światła, kamerę, potem jakieś animacje. Tu jest link do tego, co można w tym zrobić: Three.js - przykłady (wymagają przeglądarki obsługującej WebGL ). Wietrzę w tym dużą przyszłość. Udało mi się już zaimportować prosty model z Blendera - jest to tego specjalna wtyczka: wtyczka do eksportu/importu Blender-Three.js niestety jeszcze nie udało mi się zaimportować do końca materiałów (ale może dlatego, że samego Blendera nie ogarniam zbyt dobrze, i nie wiem czy przypisałem dobrze materiały i tekstury w Blenderze). No ale że Three.js to jedynie silnik graficzny, renderer - to można robiąc swoją aplikację podpiąć pod to różne inne biblioteki - ja podpiąłem zewnętrzny silnik fizyki Chipmunk, o którym pisałem poprzednio (z tym, że on nie jest do 3D akurat, tylko do 2D). Wi

Postanowiłem zamiast używać Phasera, skorzystać z Pixi, biblioteki graficznej na której Phaser się w duuużej mierze opiera. Czym jest Pixi ? To po prostu szybki silnik renderujący grafikę 2D w przeglądarce, korzystający z WebGL (jeśli jest dostępny), w ostateczności ze zwykłego Canvasa. Wokół tej biblioteki Phaser dodaje swoje dodatkowe funkcje. Tylko tak - "silnik renderujący" - wydaje się, że to coś strasznie niskopoziomowego? No właśnie nie. API jest może jeszcze prostsze od Phasera. W zasadzie super proste, jeśli miałeś do czynienia kiedyś z programowaniem pod Flasha - bo w Pixi większość funkcji i obiektów opiera się na klasach z ActionScriptu - mamy obiekt Stage, Sprite etc. Mamy hierarchię obiektów na scenie, filtry, zdarzenia myszy/dotyku etc. Pomyślałem więc, że jeśli i tak mi Phaser nie do końca odpowiada (i czuję, że pisząc w Phaserze po prostu musiałbym jednak dodatkowy metaframework zrobić do niego), to może wyjmę z niego samą bibliotekę, na której się on

Powracam do Phasera, próbuję zrobić w nim teraz grę. Ale tak - API niby proste, ale i tak trzeba napisać trochę kodu inicjalizującego, zanim cokolwiek się pokaże na ekranie, co jest upierdliwe. Niby jest to prosty kod i ogranicza się do wywoływania metod w stylu game.load.image(...), game.add.sprite(....) etc. ale i tak, jeśli muszę ładować ileś sprajtów, to ten kod staje się brzydki i w stylu copy-pastego. Trochę bez sensu, prawda (a tak jest w tutorialach, więc tak się chyba tam robi)? Dlatego więc zrobiłem sobie własny loader do sprajtów: i zamiast kodować ręcznie game.add.sprite, to piszę sobie JSONa, który zawiera wszystkie sprajty i definicje: Prawda, że wygląda dość prosto? ;) No więc tym sposobem mam w zasadzie całą planszę w postaci struktury danych w pliku JSON. Strukturę tę później ładuję do skryptu i w pętli przechodzę przez wszystkie obiekty i obrazki i robię automatyczne ich ładowanie. Co mi to daje? mniej bezsensownego pisania. Jak chcę, żeby jednost