Luke J. Li

Robię pewien projekt, nazwijmy to projektem "S". Nie mówię jeszcze co to, ale wygląda to tak jak na obrazku. Teksty są przykładowe, więc się nie sugerujcie, to nie będzie nic o zwierzętach, tylko to będzie coś dla ludzi (chociaż człowiek to również zwierzę). Nie wygląda to za fajnie, ale wrzucam jako ilustrację tego, że początkowa faza jakiegokolwiek projektu nie musi wyglądać wcale super. To prostu parę randomowych elementów, które gdzieś się tam wrzuca na stronę (i 76 linijek kodu z użyciem React i Mobx). Myślę, że ludzie czasem przesadzają jeśli chodzi o początkowe fazy projektów i próbują już na samym początku robić wszystko super elegancko i "profesjonalnie", mimo, że robią tak naprawdę prototyp, który nawet nie wiadomo czy trafi na produkcję, a jeśli trafi to i tak pewnie za ileś miesięcy. I tracą czas na szlifowanie prototypów. Ja wolę podchodzić w sposób bardziej "lean" i YAGNI. Prototypowanie w brudny sposób jest ok. I to jest w pewien spo

Zmieniłem tło na jasne, żeby wprowadzić trochę przestrzeni na blogu. Ciemny kolor jakoś tak przytłaczał. Coś w tym jest, że ciemność bardziej ogranicza, zawęża fokus, a jasność bardziej uwalnia i rozprasza. Dlatego pewnie filmy najlepiej ogląda się po ciemku, dlatego też pewnie programiści piszą kod zwykle na ciemnym tle. Łatwiej się jest skupić. Z drugiej strony mam wrażenie, że moja kreatywność się rozszerza wtedy, kiedy jasno. Dlatego też w dzień mam najciekawsze pomysły, dlatego też odwracam wzrok z ciemnego okienka edytora. Patrzę w okno. Albo piszę/rysuję coś na kartce papieru, która jest biała. Podobnie jak moje biurko. Jasne i ciemne aspekty programowania. Jasność = kreatywność, projektowanie Ciemność = skupienie, implementacja Nie rozumiem ludzi, którzy myślą nad implementacją patrząc na ekran IDE. Ja tak nie umiem. Dla mnie praca koncepcyjna to coś, co wymaga odejścia od komputera. Albo przynajmniej odwrócenia wzroku. Wtedy mogę rozkminiać. Natomiast jak już rozkmi